وینیکات مهمترین روانکاو کودکان

وینیکات بی شک مهمترین روانکاو در حیطه ی کودکان است. او در طول دوران زندگی خود نزیک به 20 هزار بیمار کودک داشت. او تمام انرژی اش را روی شناخت کودک گذاشت و سعی می کرد تا دانش عمومی جامعه را نسبت به روان کودک بالا ببرد مثلا حدود 600 جلسه در بی بی سی برای مردم صحبت کرد.

من بسیار با این صحنه مواجه شدم که وقتی کودک گریه می کند پدر و مادر به سراغ بچه می روند تا آرامش کنند. یا پدر و مادر های که سعی می کنند بچه حرف گوش کن تربیت کنند. و یا بعضی دیگر که به خاطر مشغله های کاری از بچه ها غافل می شوند و کودک را از صبح تا شب به یک مهد کودک می فرستند.

در فرهنگ ایرانی انگار تنها راه واکنش به گریه ی بچه آرام کردن آن است. وینیکات معتقده که "وقتی یک بچه با خشم گریه می کند ... اگر آدم های دور و بر او آرام باشند و احساس بدی پیدا نکنند این تجربه به میزان قابل توجهی توانایی بچه را برای درک این مسئله که هرآنچه که فکر می کند درست است الزاما واقعی نیست، بالا می برد".

دوم این که والدین همیشه از این که بچه هایشان از قوانین آنها تبعیت کنند، خوشحال می شوند یا به عبارتی والدین از داشتن بچه خوب خرسند می شوند. وینیکات به شدت از "بچه خوب" در هراس بود او معتقد است که بچه هایی که در فشار هستند که بچه های خوبی باشند شخصیتی را شکل می دهند که در ظاهر بسیار مطیع، فرمانبردار و خوب اند اما غرایز حیاتی خود را در درون سرکوب می کنند. معمولا بزرگسالانی که خلاقیت ندارند و تقریبا از درون مرده اند همیشه والدینی داشته اند که تحمل سرپیچی و تمرد را نداشته اند، و سعی کرده اند خیلی زود بچه هایشان را "خوب" بار بیاورند به این صورت توانایی ها و ظرفیت های کودک را برای خوب بودن به معنای واقعی نابود کرده اند.

سوم این که وینیکات معتقد بود تریبیت و وقت گذاشتن برای کودکان "تنها مبنای واقعی برای یک جامعه ی سالم و تنها راه توید گرایشات دموکراتیک در نظام اجتماعی یک کشور است".